Sinds kort hebben wij er een aantal nieuwe huisdieren bij! Sjors en Sjimmie, 2 amanogarnalen. Of ten minste, ik denk dat het amanogarnalen zijn, aangezien ik maar een deel van de wetenschappelijke naam heb meegekregen. Correct benaamd of niet, ze zijn echt superleuk! Sjors en Sjimmie waren zo’n 1.5cm lang toen ze bij ons kwamen wonen en zitten nu in het guppenaquarium in de keuken. 1 klein probleempje, ik kan ze niet meer terugvinden, oeps. Ze zijn zo klein en er zitten zo veel planten in het aquarium dat ze wel verdwenen lijken! Gelukkig hebben we boven Dory en Marlin (ook 2 amanogarnalen, maar dan een stukje groter) in het aquarium. Deze 2 algenvreters zijn al 4cm groot, echte monsters. Het mooie aan onze 2 grote garnalen is dat ze het aquarium heel mooi alg-vrij houden. Scheelt ons weer wat schoonmaaktijd.

Naast onze 2 nieuwe garnalen (ik beloof dat ik ze nog ga opzoeken voor een fotootje) hebben we nog een nieuwe toevoeging aan ons huishouden. Ik noem hem Monster. Hij is een vleesetende plant, een Sarracenia sp., oftewel een Amerikaanse bekerplant. Ik vind hem nu al geweldig. Zoals het een goede plantenmama betaamd ben ik al op zoek gegaan naar vliegen en andere heerlijke insectenhapjes voor ons Monster. (oke, ik weet dat het beter is als hij zelf insecten vangt, maar die dikke bromvlieg was te verleidelijk om zo maar weg te gooien).

monster_2

Maar waarom eten vleesetende planten nou vlees? Het kost namelijk best wat energie om alle verterende enzymen en bacteriën aan te maken en te onderhouden, dus dan moet de plant er wel een voordeel aan hebben. Over het algemeen zijn planten het meest afhankelijk van twee soorten voedingstoffen: stikstof en fosfaat. Bij gebrek aan een van deze twee voedingstoffen zullen planten slecht of niet groeien. Nu zijn er in de natuur best wat bodems te vinden waar weinig stikstof beschikbaar is, bijvoorbeeld vennen en moerassen. Vleesetende planten kunnen, in tegenstelling tot vele andere planten, wel groeien op deze bodems, omdat ze voor hun eigen stikstof zorgen. Het “vlees” dat ze vangen, al die arme insecten, zit namelijk vol met stikstof! Omdat deze groep planten door hun eigen stikstofvoorziening kunnen groeien waar andere planten zouden sterven, hebben ze weinig competitie voor andere voedingstoffen, water en ruimte. Toch slim bedacht van deze griezelige plantjes!

Naast een amerikaanse bekerplant zijn er nog veel meer soorten vleesetende planten. Zo heb je bijvoorbeeld de venus vliegenvanger. Deze heeft 2 bladeren die zich om zijn prooi (of een Kerstmanbaard, zoals in het filmpje) sluiten.

venus flytrapawkwardbotany.com

En er is ook een heel mooi klein vleesetend plantje in Nederland te vinden, de Kleine Zonnedauw. Let er wel op, dit plantje is heel zeldzaam en beschermd! Dus kijken mag, maar aankomen en plukken absoluut niet. Dit mooie plantje vangt insecten met behulp van een plakkerige vloeistof op zijn bladeren. Als het onfortuinlijke insectje dan vast zit, rolt het blad langzaam om het insect heen om hem te verteren.

kleine zonnedauwbylden.wordpress.com

Groetjes Lusanne!!

Plaats een reactie